Στην πάροδο του χρόνου συναντάμε μαντολίνα με επίπεδη πλάτη που διακρίνονται για την βαρύτερη τονικότητά τους. Οι οργανοποιοί της εποχής διακοσμούσαν τα μαντολίνα με έβενο, κέρατο, κόκαλο, ελεφαντόδοντο, επιχρυσωμένη ταρταρούγα, βερνίκια. Αρχικά το μαντολίνο κατασκευαζόταν με εντέρινες χορδές αλλά με την πάροδο του χρόνου, χρησιμοποιήθηκαν ζεύγη συρμάτινων χορδών οι οποίες και κουρδίζονται με μεταλλικά κλειδιά.

Όργανο ευρωπαϊκής καταγωγής, που η εμφάνισή του χρονολογείται από την εποχή της ενετοκρατίας στο νησί. Είχε μεγάλη απήχηση στη Κρήτη τα χρόνια του μεσοπολέμου και το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα το χρησιμοποιούσαν και ως συνοδευτικό όργανο της λύρας ή του βιολιού, μαζί με το μπουλγαρί. Σήμερα παίζεται κυρίως ως σόλο όργανο, σε προσωπικές και οικογενειακές εκδηλώσεις των κατοίκων της Κρήτης.

Ολοένα και περισσότεροι ερμηνευτές και καλλιτέχνες της σύγχρονης Κρητικής μουσικής το χρησιμοποιούν πλέον στις εκτελέσεις τους. Η χρήση του μαντολίνου εδραιώνεται σημαντικά στο πέρασμα του χρόνου και αναδεικνύει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Κρητική μουσική παράδοσης.