Η Κρητική μουσική είναι ευρέως γνωστή και όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και σε όλο τον κόσμο. Οι Κρητικοί λαός καλαίσθητος από τη φύση τους είχαν αναπτύξει από την αρχαιότητα μια αξιόλογη μουσική παράδοση, η οποία είχε μπει δυναμικά στις λατρευτικές τελετές και τις άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις.

Στις μέρες μας η αχλαδόσχημη αιγαιοπελαγίτικη λύρα θεωρείται το κατ’ εξοχήν λαϊκό όργανο της Kρήτης όπου λόγω συγκυριών, κυριάρχησε και καθιερώθηκε τα τελευταία 40 χρόνια.

Το σημερινό λαούτο είναι η συνέχεια της εξέλιξης του αναγεννησιακού και η εμφάνισή του στην Kρήτη χρονολογείται από την εποχή τουΒ. Kορνάρου

Όργανο αγαπητό και είχε μεγάλη απήχηση στους κατοίκους της Kρήτης, μέχρι και τα χρόνια του μεσοπολέμου, κυρίως όμως στην Ανατολική και Δυτική Κρήτη.

Μπουλγαρί ονομάζεται στην Κρήτη ένα όργανο που ανήκει στην οικογένεια του ταμπουρά, με πολύ χαρακτηριστικό ήχο, έχει μικρό αχλαδόσχημο κυρτό ηχείο, μακρύ λεπτό χέρι, κινητούς μπερντέδες και τρεις διπλές χορδές.

Το αρχικό σχήμα και το πλέον κλασσικό, που διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας είναι το αχλαδοειδές.

Η χρήση της στην Κρήτη μαρτυρείται εικονογραφικά από τα μέσα περίπου του 15ου αιώνα.

Πρόκειται για μικρό νταούλι με ήχο ακαθόριστης τονικής οξύτητας, που παίζεται με τα χέρια ή με δυο ραβδάκια, τα νταουλόξυλα ή τουμπόξυλα χτυπώντας μόνο τη μία δερμάτινη επιφάνεια.

Στην Kρήτη απαντώνται δύο τύποι αυλών. O ένας έχει στην άκρη επιστόμιο, όπως το φλάουτο με ράμφος, και ο άλλος μονό γλωσσίδι, όπως το κλαρινέτο.